.jpg)
Մոլորակ, աստղեր, տիեզերք՝ մեկ
ամբողջություն: Ապա նայիր վեր` այն շողացող աստղերի մեջ, ինչ որ բան է փայլում, լույս
է տալիս` լուսավորելով երկինք և երկիր: Չնայած մթին երկնքում, բայց աստղերի շողերի
ներքո` շարունակում է փայլել, նույնիսկ ժպտալ: Որքան թախիծ կա այդ ժպիտում, որքան ցանկություն:
Նայում է շուրջը, հետո ներքև՝ փնտրում, գտնում, կորցնում, հետո նայում վերև և նորից գտնում: Խեխտում են ելևէջները, դառնում
է կես և սկսում է պարել՝ ( Է՜ որքան է սիրում պարել այդ համեստ խենթը) պտույտներ, թռիչքներ,
խորը շունչ, և նա նորից ամբողջական է:
